Blog

OD DROBNEGO PRZESTĘPCY DO UZDROWICIELA

Dziś historia niezwykła, która śmiało mogłaby się nadawać na scenariusz dobrego filmu akcji z zakończeniem jak w komedii romantycznej. Co prawda na końcu nie ma ślubu, ale wszystko kończy się dobrze. ;)

Otóż wszystko zaczęło się od mini warsztatów Theta Healing prowadzonych przez moją mentorkę, Mariannę Bartkę, na których byłem obecny. Po zakończonych warsztatach podszedł do mnie mężczyzna – świetnie ubrany, o nienagannej sylwetce, w wieku ok. 45 lat, od którego biła aura pięknej męskiej energii i charyzmy. Przyjechał na te warsztaty aż z Portugalii, gdzie prowadzi swoją klinikę naturopatii po to, by zapoznać się z techniką pracy metodą theta healing. Postanowił umówić się ze mną, żeby doświadczyć na własnej skórze, jak wygląda sesja theta healing i co w wyniku tej sesji może się wydarzyć. Był to bardzo świadomy człowiek na wyjątkowo wysokim poziomie rozwoju duchowego, który na bieżąco pracował ze swoimi emocjami, więc tu nie chodziło o głębokie uzdrawianie traum, ale o samo doświadczenie. Po skończonej sesji został u mnie jeszcze chwilę, żeby podzielić się z mną historią swojego życia i opowiedzieć mi jak to się stało, że został uzdrowicielem. A że historia jest naprawdę niesamowita, postanowiłem ją tutaj opisać. Mężczyzna ów wychowywał się w rodzinie, w której ojciec był oficerem śledczym, pracującym przy wyjątkowo trudnych zbrodniach z bardzo mocno ugruntowanymi kodeksem moralnym i bardzo radykalnym podejściem do przestrzegania prawa. W jego świecie nie było przestrzeni do dyskusji, bo wszystko było albo czarne, albo białe. Z kolei matka była nauczycielką języka polskiego w liceum, a hobbystycznie zajmowała się naturopatią. Czytała mnóstwo książek dotyczących uzdrawiania, zgłębiała różne metody pracy nad sobą. W okresie dorastania bohatera tej historii, a był to przełom lat 80. i 90., pojawił się bunt i chęć przeciwstawienia się rodzicom, którzy jawili się młodemu chłopakowi jako nawiedzeńcy. Ojciec jako świrnięty strażnik prawa i matka jako szalona szamanka. Dla tzw. beki poczytywał sobie książki matki. Wszystkie te treści traktował jako szarlatanerię i na każdym kroku, gdy tylko miał ku temu sposobność, drwił z tych lektur, umniejszając w ten sposób matce.

Jako 18. latek wplątał się w jakieś szemrane interesy z półświatkiem, miał swoje udziały w kilku agencjach towarzyskich, w handlu narkotykami, bratał się z mafią. Wszystko na przekór rodzicom. Któregoś razu wraz z kilkoma kolegami postanowili obrabować skład towarowy. Niestety zostali złapani na gorącym uczynku. Kolegom udało się zwiać, ale jego przygwoździli sokiści, którzy związali mu nadgarstki paskiem i wepchnęli do samochodu, żeby zawieźć go na komisariat. Siedząc w samochodzie związany paskami, zaczął intensywnie myśleć, jak się wyplątać z tej sytuacji. Bał się przede wszystkim reakcji rodziców, tego, że ich zawiedzie, bo choć uważał ich za nawiedzonych, to w głębi duszy czuł, że ta sytuacja mogłaby ich dobić, a co jak co, byli to dobrzy ludzie, którzy bardzo go kochali. Przypomniał sobie, że czytał książkę matki o metodzie Silvy. Skupił swoje myśli na wizualizowaniu, jak uwalnia się z tych pasków i udaje mu się uciec. Nie słyszał żadnych głosów wokół. Udało mu się wejść w stan głębokiej relaksacji na pograniczu hipnozy. Wyswobodził ręce i jak tylko samochód zwolnił na zakręcie, otworzył drzwi i wyskoczył na drogę. Podniósł się szybko i uciekł w stronę lasu. Sokistom nie udało się go dogonić. Szczęśliwym zrządzeniem losu nie poniósł żadnych konsekwencji tego zdarzenia. Ale jedna myśl nie dawała mu spokoju. Myśl o tym, że to dzięki książkom mamy, dzięki treściom w nich zawartym, dzięki technikom programowania swoich myśli, które wcześniej tak wyśmiewał, jego historia miała takie, a nie inne zakończenie. Postanowił zagłębić się w medycynę alternatywną, nauczyć się metod pracy z emocjami, metod kontrolowania myśli. A kiedy wszedł na drogę duchowego rozwoju poczuł, że w końcu jest na swoim miejscu. Jeździł na różne sympozja, kursy, zwiedził praktycznie cały świat. Osiedlił się w Portugalii i tam założył swoją klinikę naturopatii, by móc w oparciu o swoje doświadczenia i zdobytą wiedzę pomagać ludziom w pracy nad sobą. Jednocześnie jego umysł był i wciąż jest głodny wiedzy, dlatego nadal zgłębia różne metody. Theta healing otworzyło przed nim kolejne drzwi do wejścia na jeszcze wyższy szczebel rozwoju duchowego, do stania się jeszcze doskonalszym uzdrowicielem i nauczycielem zarazem.

Jak pokazuje ta historia – ludzkie losy są czasem naprawdę nieodgadnione i nigdy nie wiadomo, dokąd zaprowadzi nas przeznaczenie we wczesnym etapie. Później, gdy zyskujemy pewnego rodzaju świadomość, możemy kreować swoje życie według własnej woli, według nawet najbardziej nieprawdopodobnego scenariusza, bo tak naprawdę wszystko jest możliwe. Ograniczenia są tylko w naszej głowie.

Sesje Theta Healing Jakub Filip Zienkiewicz

DLACZEGO NIE MOGĘ DONOSIĆ CIĄŻY?

Z takim pytaniem pojawiła się u mnie na sesji trzydziestosześcioletnia kobieta. Trafiła do mnie umęczona serią niepowodzeń na drodze do wymarzonego macierzyństwa. Przeszła już mnóstwo badań u różnych specjalistów, od ginekologa przez endokrynologa na psychologu kończąc. Fizycznie i psychicznie wszystko z nią było ok. Zachodziła w ciążę i roniła ją zwykle w 5. lub 6. tygodniu. Na szczęście nie wiązało się to z koniecznością hospitalizacji, czy też jakąś ingerencją ginekologiczną, bo ciąże były na tyle wczesne, że organizm sam w naturalny sposób się oczyszczał. Jednak ilość takich biomechanicznych poronień jak na jedną kobietę była spora. Ewidentnie coś stało na przeszkodzie, żeby moja klientka mogła zostać matką. I moim/naszym zadaniem było dotrzeć do źródła tej blokady. Zanim wprowadziłem moją klientkę w stan theta, przeprowadziłem krótki wywiad. Pochodziła z pełnej rodziny, ale raczej nie można było się pokusić o stwierdzenie, że była to rodzina szczęśliwa. Z relacji mojej klientki w domu rodzinnym nie było czuć miłości. Rodzice często się kłócili. Mama ciągle się wkurzała na tatę, a tata regularnie popijał. Atmosfera niejednokrotnie była nerwowa, a największym marzeniem mojej klientki było jak najszybsze opuszczenie domu rodzinnego, a będąc nastolatką najbardziej chciała, żeby jej rodzice się rozwiedli. Gdy miała 19 lat, wyjechała na studia do miasta oddalonego od rodzinnej miejscowości ponad 300 km już nigdy na dłużej niż kilka dni nie wróciła do domu rodzinnego. 

Zawsze marzyła o tym, żeby mieć męża i dzieci, stworzyć rodzinę, jakiej nigdy sama nie miała – szczęśliwą, pełną miłości. Miała kilka poważniejszych związków, ale dopiero w wieku 29 lat poznała mężczyznę, za którego zdecydowała się wyjść za mąż. Oboje bardzo chcieli już mieć dzieci. Starali się ponad 5 lat, ale skutek zawsze był ten sam. Weszliśmy w stan theta i moja klientka zobaczyła swoją mamę, która siedzi na kanapie, trzyma w rękach niemowlęce śpioszki i zanosi się płaczem. Ewidentnie wyczuwalne były emocje związane z ogromną stratą. Była to bardzo intensywna sesja, bo te emocje natychmiast przełożyły się na stan mojej klientki, która w tamtym momencie poczuła ból własnej mamy, ból związany z utratą dziecka. Musieliśmy przerwać sesję, bo klientka nie była gotowa, żeby pójść dalej. Uzdrowiłem tę sytuację i odesłałem do światła. Umówiliśmy się na kolejne spotkanie, bo już w tamtym momencie oboje wiedzieliśmy, że to jeszcze nie koniec, że nie dotarliśmy do korzenia. Klientka postanowiła porozmawiać z mamą i wypytać ją, czy ona sama straciła kiedyś dziecko. Na następnej sesji miała mi sporo do powiedzenia. Otóż poprosiła mamę o szczerą rozmowę i kiedy zadała jej pytanie o to, czy kiedykolwiek poroniła ciążę, jej mama zalała się łzami. Chwilę trwało zanim się uspokoiła. Kiedy już doszła do siebie, opowiedziała córce swoją smutną historię.

Jako młoda dziewczyna została wydana za mąż za mężczyznę, którego nigdy nie kochała. Kiedyś, na gospodarstwie, młode dziewczyny niewiele miały do powiedzenia w temacie zamążpójścia. Jeśli rodzice uznali, że kandydat się nadaje, nie było dyskusji. I tak też było w przypadku mamy mojej klientki. Została wydana za mąż, bo tak zdecydowali rodzice. Nieważne, że kochała innego. Kobieta długo się nie mogła pogodzić z takim losem. W pewnym momencie wymyśliła sobie, że dziecko odmieni jej życie, że jak urodzi dziecko, to przynajmniej będzie miała dla kogo żyć. Niestety zanim na świat przyszła moja klientka, jej mama straciła piątkę dzieci, gdzie piątą ciążę straciła w piątym miesiącu – płód obumarł, dostała leki na wywołanie porodu i musiała urodzić martwe dziecko. Kiedy zaszła w kolejną ciążę, która od początku była zagrożona (w wyniku tej ciąży na świat przyszła moja klientka), była tak przerażona, że może ją stracić, że przeleżała siedem miesięcy, byle tylko donosić dziecko. Udało się. Na świat przyszła zdrowa dziewczynka. A teraz ta dorosła już dziewczynka siedziała u mnie w gabinecie, opowiadając mi tę historię. W stanie theta zobaczyliśmy cały strach jej mamy, wręcz paniczne przerażenie, które wdrukowało się w pamięć komórkową mojej klientki. To dlatego każda próba donoszenia ciąży kończyła się fiaskiem. Kiedy już dotarliśmy do źródła problemu, mogłem w pełni uzdrowić tę sytuację i strach, przerażenie, że moja klientka, tak jak jej mama, jest skazana na liczne poronienia, zamienić w uczucie spokoju i pewności, że ciąża to piękny stan, niezagrażający życiu ani matki, ani dziecka, że zajście w ciążę nie wiąże się automatycznie z jej stratą. Nie minęły trzy miesiące, a moja klientka zaszła w kolejną ciążę. Przychodziła do mnie jeszcze przez pół roku, bo pracowaliśmy nad jej innymi lękami. Ciążę udało jej się utrzymać, dopiero pod koniec pojawiły się drobne komplikacje, ale to już zupełnie inna historia. Urodziła zdrowego chłopca, który dzisiaj ma już 13 lat i ma dwójkę młodszego rodzeństwa.
Sesje theta healing Jakub Filip Zienkiewicz

KIEDY ŻYCIE CIĘ PRZERASTA

Czasami w życiu każdego człowieka zdarzają się momenty zwątpienia w sens istnienia. Pragniemy, żeby to ktoś inny za nas podejmował decyzje i w przypadku porażki ponosił jej konsekwencje. Czasami czujemy niemoc i wręcz obezwładnienie. Często wiąże się to z jakimś trudniejszym okresem w naszym życiu, czy to powodowanym rozstaniem, utratą bliskiej osoby, utratą pracy, czy innymi niesprzyjającymi czynnikami. Tak czasami bywa. I co za tym idzie, uczymy się podnosić z takich sytuacji. A co, jeśli życie nas przerasta permanentnie? Kiedy bierna postawa jest naszą jedyną postawą? Wszyscy, którym choć trochę bliska jest metoda theta healing, wiedzą już, że przyczyna takiego stanu leży dużo głębiej, zakopana w naszej podświadomości. I do tej przyczyny należy się dokopać. Nie inaczej było tym razem.

W moim gabinecie pojawił się mężczyzna, który był sam sobą wyczerpany. Swoją postawą wobec życia, z którego praktycznie, odkąd pamięta, był wycofany. Bał się podejmowania jakiejkolwiek decyzji, o wyzwaniach już w ogóle nie mówiąc. Poddawał się wszystkiemu, co go spotykało bez choćby minimalnej inicjatywy własnej. Jak niewolnik, który robi wszystko, co mu każe jego pan. I nie potrafił mi w żaden sposób wytłumaczyć, skąd się w nim taka postawa bierze. Nazwał to niemocą, na którą nie ma wpływu. Jakby coś go paraliżowało na samą myśl, że o czymś miałby zdecydować. Paniczny, wręcz pierwotny strach. Na pierwszej sesji, kiedy wprowadziłem mojego klienta w stan theta, pokazała mu się pełna emocji scena z dzieciństwa. Miał wtedy 10 lat i był na wakacjach na wsi u dziadka od strony taty. Były to lata 70. W wielu gospodarstwach w tamtym czasie chłopcy w wieku 8/9 10/ lat sadzani byli za kierownicą ciągników w trakcie żniw, bo liczyła się każda para rąk do pracy. Dla chłopców była to ogromna atrakcja. Mojemu klientowi przypadł w udziale zaszczyt kierowania traktorem, a był to stary URSUS z okrągłą maską i wydechem zespawanym z dwóch rur, z którego co jakiś czas podczas jazdy leciały iskry. W pewnym momencie ciągnik zgasł.

Okazało się, że padł akumulator i żeby go ponownie odpalić, trzeba go było popchnąć. Mój klient siedział za kierownicą, a wszyscy pracujący w polu dorośli zaczęli pchać pojazd. W

pewnym momencie silnik odpalił i traktor wystartował z impetem. Małego chłopca sparaliżował paniczny strach, nie mógł wykonać żadnego ruchu, a traktor pędził wprost na drzewo, obok którego stał wózek z dzieckiem. Dorośli krzyczeli przerażeni, żeby wcisnął hamulec, ale do niego nic nie docierało. Na szczęście jego dorosły kuzyn w ostatniej chwili wskoczył do kabiny i opanował sytuację. Kiedy już oboje wysiedli z pojazdu, kuzyn zapytał chłopca, co takiego się stało, że tak zareagował, przecież to nie pierwszy raz, kiedy kierował traktorem. Chłopiec nie potrafił mu odpowiedzieć na to pytanie. Nadal był w szoku. Wtedy kuzyn, który sam był zawodowym żużlowcem, kazał mu ponownie wsiąść do kabiny, odpalić maszynę i przejechać kilkaset metrów, żeby nie zrodziła się w nim trauma przed jazdą samochodem. Na tym zakończył swoje opowiadanie, a ja w stanie theta uzdrowiłem całą tę sytuację i odesłałem do światła. Jednak test ciała pokazał mi, że jeszcze nie dotarliśmy do korzenia. Na kolejnej sesji zadałem mojemu klientowi pytanie, co takiego spowodowało, że wtedy na tym traktorze poczuł takie zesztywnienie i paraliżujący strach. Weszliśmy w stan theta i wtedy mój klient przypomniał sobie sytuację z bardzo wczesnego dzieciństwa. Miał wtedy trzy lata i był z rodzicami u dziadków od strony mamy. W tamtych czasach w wielu domach były jeszcze kuchnie węglowe i taką też mieli jego dziadkowie. Coś tam się wtedy na tej kuchence gotowało. Nagle dziadek w rozpiętej koszuli podszedł do kuchenki. Jakoś tak niefortunnie nachylił się nad palnikiem, że ta koszula w sekundę zajęła się ogniem. Mój klient jako małe dziecko widział, jak jego dziadek dosłownie stanął w płomieniach. Na szczęście babcia była tuż obok i bardzo szybko zareagowała. Oczywiście nie obyło się bez poparzeń, ale nic poważnego się nie stało. Natomiast dla mojego klienta na tamten moment było to coś absolutnie przerażającego. Zapisało się to w jego komórkowej pamięci wyjątkowo intensywnie i ten paraliżujący strach aktywował się później, gdy miał 10 lat, w sytuacji maksymalnie stresującej. W dorosłym życiu skutkował wycofaniem i biernością. Stąd unikanie wszystkiego, co wiąże się z jakąkolwiek decyzyjnością, strach przed podejmowaniem wyzwań. I to był ten korzeń, którego szukaliśmy. Pracowaliśmy nad uzdrowieniem tej sytuacji do momentu, w którym mój klient nareszcie poczuł się wolny od ciężaru tych wszystkich emocji. Dopiero wtedy zaczął realnie kreować swoją rzeczywistość. Krok po kroku wzrastała jego samoświadomość, jakby na nowo uczył się żyć, rozpoznawać swoje potrzeby, pragnienia i w konsekwencji je realizować. W wieku 50. lat spotkał się ze sobą i wybrał w świadomą podróż. I podróż ta trwa do dzisiaj.

Sesje Theta Healing Jakub Filip Zienkiewicz

UWOLNIONA KOBIECOŚĆ

Jak to jest, że są kobiety, od których bije kobieca energia, ciepło, radość życia, widać, że dobrze się czują w swoim ciele, akceptują swoją seksualność i są takie, które swojej kobiecości się wręcz wyrzekają, chcą ją głęboko zakopać, a światu jawią się jako szare myszki, które chodzą w bezkształtnych ubraniach, nie przywiązują kompletnie wagi do tego, jak wyglądają, jakby chciały wyprzeć fakt, że są kobietami? Cóż, przyczyn może być, jak to zwykle bywa, wiele i jak to również zwykle bywa, większość kryje się w traumach, czy to z dzieciństwa, czy z okresu dojrzewania, czy też jakiegoś bolesnego zdarzenia w przeszłości. Nie inaczej było w przypadku, który dzisiaj chciałbym opisać. Pewnego dnia przyszła do mnie na sesję kobieta. Wiek około 50 lat, smutne oczy, pozbawiona kobiecej energii, jakby kompletnie odcięta od swojej kobiecej natury. Miałem wrażenie, że żyje tak trochę „za firanką”, czyli jest, ale jakby jej nie było, jakby chciała, żeby nikt na nią nie zwracał uwagi. Przyszła do mnie z tematem dotyczącym sprzedaży domu. Kobieta niedawno rozstała się z mężem, z którym była w związku małżeńskim 23 lata. Nie mieli dzieci. Mieszkali we wspólnym domu w niewielkim miasteczku. Po rozwodzie dom przypadł w udziale jej, ale po namyśle stwierdziła, że nie zamierza go zatrzymać. Nie chciała mieszkać w domu, w którym tyle lat spędziła z mężem. Zależało jej na tym, by go sprzedać, przeprowadzić się do dużego miasta i tam sobie kupić mieszkanie. Chciała odciąć się od przeszłości. Bardzo mocno przeżyła rozwód i była przekonana, że tylko radykalny krok pozwoli jej na rozpoczęcie nowego etapu.
Gdy zaczęliśmy pracę w stanie theta, natychmiast pojawił się temat męża i jak na dłoni zobaczyłem powód, dla którego doszło do rozstania. Otóż mąż stracił kompletnie zainteresowanie moją klientką, a ona, jakby z premedytacją, pogłębiała ten stan. Nie chciała się zmierzyć z faktami, wolała się wycofać i rozstać. Nie było w niej żadnego buntu, czy też złości, bardziej brak jakiejkolwiek woli walki i sprawczości, co było naprawdę mocno zastanawiające. Spotykaliśmy się regularnie i pracowaliśmy, ale cały czas coś stało na przeszkodzie, żeby dotrzeć do sedna problemu. Aż na którejś z kolei sesji dotarliśmy do tematu ojca, który do tej pory wyjątkowo zgrabnie udało się mojej klientce omijać. Chyba nareszcie dojrzała do tego, by wyjść naprzeciw temu, co ją spotkało. To była bardzo, bardzo trudna, wręcz mrożąca krew w żyłach sesja. Kiedy już moja klientka zebrała się na odwagę, opowiedziała mi historię o tym, jak jako mała dziewczynka regularnie doświadczała przemocy seksualnej ze strony ojca. Zaczęło się to, gdy miała 6 lat. Wtedy pierwszy raz tata przyszedł w nocy do jej łóżka i ją zgwałcił. Mimo krzyków mama mojej klientki nie przyszła jej z pomocą. Z uporem godnym podziwu udawała, że nic nie wie. Że to, co wyprawia jej mąż, tak naprawdę nie ma miejsca. A kiedy jej własna córka błagała ja o pomoc, zarzucała jej kłamstwo. Ojciec mojej klientki był wysoko postawionym urzędnikiem, osobą o wysokiej pozycji społecznej, powszechnie szanowaną. Prawdziwe oblicze tego człowieka nie miało prawa nigdy wyjść na jaw. Akty przemocy seksualnej powtarzały się regularnie przez osiem lat. Moja klientka zamknęła się w sobie, wyparła kompletnie swoją budzącą się do życia seksualność i kobiecość. Starała się ze wszystkich sił nie zwracać na siebie uwagi. Żyła w trybie przetrwania. Mając 14 lat, któregoś sobotniego poranka usłyszała przeraźliwy krzyk dobiegający z łazienki. Pobiegła, żeby zobaczyć, co się stało. To, co zobaczyła, kompletnie ją zszokowało. Jej ojciec tasakiem kuchennym odciął sobie genitalia. Zastała go całego we krwi. W tym samym momencie skończył się jej koszmar. Ale skutki zostawiły trwałe ślady w jej duszy, emocjach, sercu. Jako mała dziewczynka wyrzekła się swojej kobiecości, żeby przetrwać. Krótko po tym zdarzeniu zmarła jej matka i na kilka miesięcy trafiła do domu dziecka, skąd adoptowała ją ciocia z wujkiem. Z ojcem już nigdy nie miała kontaktu i nie wie, jak potoczyły się jego losy. Zanim trafiła do mnie, nigdy w żaden sposób nie zajmowała się tą potężną traumą. Po prostu zepchnęła ją w najgłębsze czeluści swojej świadomości. I jakoś starała się żyć, próbując zapomnieć. Odbyliśmy kilkanaście sesji, by uzdrowić wszystko to, co ją spotkało. Obserwowałem z niekłamaną radością, jak krok po kroku rozkwita jej kobiecość, jak uczy się na nowo akceptować siebie, swoje ciało, swoją seksualność, jak z najczystszą przyjemnością zaczyna dopieszczać siebie, jak zmienia się jej garderoba, fryzura, sposób poruszania. Jak z osoby, która chciała być niewidzialna, staje się świadomą swoich atutów kobietą. Finał tej historii jest taki, że moja klientka wróciła do męża, a domu nie sprzedali. Mało tego, jej mąż również pojawił się u mnie i odbyliśmy kilka sesji. Oboje bardzo intensywnie i z pełnym zaangażowaniem pracowali nad sobą, bo obojgu zależało na sobie nawzajem. Udało im się uzdrowić stare schematy, wyleczyć rany i znaleźć wspólny język. Dziś to zupełnie inni ludzie, czerpiący z życia garściami. Szczęśliwi, spokojni, spełnieni. I choć przeszłość w przypadku mojej klientki okazała się wyjątkowo okrutna, dzięki pracy nad sobą dzisiaj potrafi żyć życiem, o jakim zawsze marzyła.
Mamy tylko „tu i teraz”. A tu i teraz możemy wszystko zmienić, bo to my kreujemy rzeczywistość, w jakiej żyjemy i mimo głębokich traum możemy nasze życie odmienić o 180 stopni. Wszystko zależy od nas. Każda myśl zależy od nas. Dbajmy zatem o to, by nasze myśli były dobre, piękne i czyste. I manifestujmy dobre i piękne życie, a stanie się dokładnie według naszej woli.

Sesje Theta Healing Jakub Filip Zienkiewicz

LĘK PRZED PROWADZENIEM SAMOCHODU

Każdy z nas nosi w sobie jakiś lęk. Czasami te lęki są tak abstrakcyjne, że trudno jest nam zrozumieć, skąd się w nas biorą. Oczywiście każdemu, kto choć trochę interesuje się psychobiologią, ma jakieś pojęcie o metodzie theta healing, przyjdzie do głowy jasny ciąg przyczynowo-skutkowy, czyli coś się musiało zadziać w rodzie, bądź w dzieciństwie, że w dorosłym życiu wybija nam taki, a nie inny problem.
Dziś skupimy się na lęku przed prowadzeniem samochodu, który jest lękiem dość powszechnym zwłaszcza u kobiet i w ogólnym rozumieniu psychobiologii odpowiada lękowi przed wzięciem odpowiedzialności za własne życie. Tym razem jednak przyczyna była zgoła odmienna.

Któregoś pięknego dnia przyszedł do mnie na sesję mężczyzna w wieku około czterdziestu lat. Rosły, pewny siebie. Usiadł i rzekł:
- Niech mi Pan powie, o co tutaj chodzi, bo sam tego nie ogarniam. Coś mnie totalnie blokuje i spina, uniemożliwiając prowadzenie samochodu. No boję się i już. Nie mogę jeździć ani jako pasażer, ani jako kierowca. W samochodzie czuję się jak w mydelniczce, jak w zamkniętej puszcze bez możliwości ucieczki. Paraliżuje mnie jakiś irracjonalny strach. Mnie, starego konia. Uśmiechnąłem się pod nosem, bo widać było, że człowieka siedzącego naprzeciwko mnie wyjątkowo irytuje ten stan. Jak się okazało, ten lęk dotyczył tylko prowadzenia samochodu, bo już z prowadzeniem motocykla mój klient nie miał żadnego problemu. Rzekłbym, że nawet wprost przeciwnie. Lubił szybką, ryzykowną jazdę. Nie raz w raz z kumplami za młodu robili sobie testy prędkości nocą przez miasto, rozpędzając się do 200 km/h. Dodatkowo jego pasją była wspinaczka wysokogórska, więc nie można o nim było powiedzieć, że jest człowiekiem lękliwym. Na pewno nie cierpiał na lęk wysokości, ani na lęk zamkniętej przestrzeni, bo jak go zapytałem, czy podobnie się czuje, jak wsiada do windy, to usłyszałem, że kompletnie nie odczuwa żadnego strachu w zamkniętych pomieszczeniach. Ten strach tyczy się tylko samochodu.

Nie miała tutaj też przełożenia teoria o strachu przed wzięciem odpowiedzialności za swoje życie, bo mój klient naprawdę świetnie funkcjonował w społeczeństwie jako dorosły człowiek – miał własną firmę, od lat tę samą partnerkę, dom. Żeby znaleźć przyczynę tego lęku, wprowadziłem siebie i klienta w stan theta. Natychmiast przypomniał sobie często opowiadaną w rodzinie historię jako taką historię z dreszczykiem, która od zawsze budziła we wszystkich grozę i strach. Otóż w latach 50. kuzyn jego mamy, służył w wojsku. Wraz z innymi wojskowymi jechali na akcję ratowniczą nyską. Niestety wpadli w poślizg i wyrzuciło ich do rowu. Siła tego uderzenia była tak wielka, że samochód, jak tylko spadł na ziemię, natychmiast stanął w ogniu. Nie było żadnych szans na ratunek. Wszyscy spłonęli żywcem. W stanie theta klient zobaczył tę sytuację bardzo wyraźnie. Poczuł dławiący strach i przerażenie tych młodych chłopców, tak samo jak grozę samego opowiadania. Dzięki temu mogliśmy przyjrzeć się zarówno emocjom towarzyszącym tym młodym ludziom, jak i emocjom towarzyszącym wszystkim, którzy tę historię opowiadali. Zobaczyć, poczuć i uwolnić. Po uwolnieniu tych wszystkich negatywnych emocji, rozpuszczeniu strachu, który tak silnie zakorzenił się w mężczyźnie, sytuacja została całkowicie uzdrowiona. Na drugi dzień dostałem telefon od klienta, który postanowił sprawdzić, czy to uczucie paraliżującego strachu nadal mu towarzyszy. Wsiadł do samochodu swojej partnerki i pierwszy raz w życiu poczuł się lekko, nie odczuwał żadnej blokady, żadnego dyskomfortu w ciele, ani chęci ucieczki. Wystarczyło dotrzeć do korzenia i nastąpiło natychmiastowe uzdrowienie..

Sesje Theta Healing Jakub Filip Zienkiewicz

OD SAMOBÓJSTWA ROZSZERZONEGO PRZEZ SCHIZOFRENIĘ DO UZDROWIENIA

Czy chorobę psychiczną można całkowicie wyleczyć? Na to pytanie trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć, bo z punktu widzenia medycznego chorobę psychiczną można mieć pod kontrolą, przyjmując regularnie odpowiednie leki, ale nie jest możliwe, by skutecznie i raz na zawsze się z nią uporać. Natomiast z punktu widzenia Theta Healing tak. Wszystko zależy od gotowości i otwartości osoby, której konkretny problem dotyczy. Praca nad sobą, praca nad uzdrowieniem swoich przekonań, zawsze będzie skutkowała zmianą naszej świadomości. Najważniejsze, to dotrzeć do korzenia, który jest źródłem takiego, a nie innego stanu rzeczy, a dalej praca nad uzdrowieniem tego, co dotychczas generowało problem. I to jest pierwsza kwestia. Druga natomiast to umiejętność konsekwentnego kreowania swojej rzeczywistości. I to akurat nie jest niczym odkrywczym, bo nie od dziś wiadomo, że wizualizowanie swoich pragnień, wizualizowanie swojego doskonałego, wymarzonego życia, dostraja wszechświat do realizacji tychże wizji. Im więcej czarnych myśli, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że dostaniemy od życia to, co piękne i jasne. To jest właśnie potęga podświadomości. I ten wstęp poniekąd wprowadza nas do dzisiejszej historii, która u niektórych odbiorców na pewno mocno zarezonuje, bo jest w niej bardzo duży ładunek emocjonalny. Na którymś z cyklicznych spotkań klubu Theta poznałem kobietę, która była po kursie Theta Healing pierwszego stopnia. Od słowa do słowa okazało się, że zdecydowała się na ten kurs ze względu na poszukiwanie drogi do uzdrowienia swojego życia. A jej dotychczasowe życie raczej nie nastrajało optymizmem.

W wieku 49 lat chorowała na dość agresywną postać schizofrenii paranoidalnej, która uaktywniła się w okolicach 30. roku życia. Kilkukrotnie leczyła się psychiatrycznie w szpitalu i na stałe przyjmowała leki, ale ten sposób kontrolowania choroby nie do końca jej odpowiadał. Bardzo chciała dotrzeć do źródła, dowiedzieć się, co takiego uaktywniło ten stan. Dodatkowo cierpiała na chroniczny kaszel palacza i miała różnego rodzaju tiki nerwowe. Na pierwszy rzut oka było widać jej ogromne wewnętrzne rozedrganie. Tu potrzebna była praca z uzdrowicielem, żeby dotrzeć do korzenia. Jednak na tamten moment kobieta nie była na tę pracę gotowa, czuć było jej osobliwy opór, taki wręcz niezależny do niej, który nie pozawalał jej ruszyć do przodu. W trakcie spotkań w klubie theta dość często mieliśmy okazję ze sobą rozmawiać, wymieniliśmy się numerami telefonu i któregoś wieczoru zadzwoniła do mnie z prośbą o sesję najszybciej jak to możliwe, bo nagle poczuła, że coś się w niej odblokowało i jest gotowa stanąć twarzą w twarz z tym, co do tej pory nie chciało jej się pokazać. Udało mi się na tyle zmodyfikować kalendarz, żeby zrobić jej sesję na drugi dzień. Przyszła, usiadła i zaczęła opowiadać, a z tego opowiadania wyłaniała się smutna historia dziewczynki, która już w dzieciństwie weszła w rolę dorosłej kobiety – matki swojej matki. Nie miała szansy nigdy poczuć się dzieckiem, bo od małego czuła ogromną odpowiedzialność za własną mamę, która kompletnie nie radziła sobie z życiem. Zamieniły się z mamą rolami na poziomie podświadomym i życiowym. To ona ogarniała dom, młodszą siostrę, wyręczała mamę praktycznie we wszystkich obowiązkach więc wchodząc w dorosłe życie już na starcie była potwornie zmęczona i przytłoczona. Nie było w niej młodzieńczej radości życia. Dość szybko, bo w wieku 23 lat, wyszła za mąż i z automatu przejęła odpowiedzialność za męża, służąc mu i robiąc za niego praktycznie wszystko. Jak można się było spodziewać, związek ten nie miał szczęśliwego zakończenia. Po kilku wspólnych latach mąż odszedł od niej do innej kobiety. W następstwie tych wydarzeń rok później kobieta zachorowała na schizofrenię. Test ciała pokazał mi, że jest w niej potężna trauma z dzieciństwa, której do tej pory nie mogła sobie przypomnieć, bo doświadczenie było niezwykle bolesne i jedyne co mózg mógł zrobić w tamtym momencie, to całkowicie je wyprzeć. Weszliśmy oboje w stan theta i moja klientka nagle zobaczyła siebie jako czteroletnią dziewczynkę, którą mama bierze za rękę i wraz z młodszą o dwa lata siostrą prowadzi na tory, żeby rzucić się z dziećmi pod pociąg. Mama chciała skończyć ze swoim życiem oraz z życiem swoich córek, bo przerosła ją sytuacja życiowa. W jednym dniu straciła pracę i nakryła męża z kochanką w ich własnym łóżku. Mąż nie dość, że nie wyraził żadnej skruchy, to zabrał najpotrzebniejsze rzeczy, wszystkie ich wspólne oszczędności i wyprowadził się z obciążonego 25. letnim kredytem mieszkania z uroczym hasłem na ustach: „Radź sobie sama! Nie interesujesz mnie ty ani te bachory”. Żeby tego było mało, nie miała nikogo, na kogo mogłaby liczyć – jej mama (babcia dziewczynek) nie żyła, a tata mieszkał za granicą z nową żoną i jej dziećmi, a córką z pierwszego małżeństwa kompletnie się nie interesował. W jednej chwili świat jej się zawalił i zdecydowała, że najlepszym wyjściem będzie popełnienie rozszerzonego samobójstwa. Jej strach przed tym, że sobie nie poradzi z dwójką małych dzieci, był tak silny, że popchnął ją na tory, kompletnie wyłączając zdroworozsądkowe myślenie. Ta mała, czteroletnia dziewczynka z przerażeniem i łzami w oczach zaczęła błagać mamę, by tego nie robiła. Na szczęście udało jej się odwieść mamę od tego pomysłu. Dokładnie w tamtym momencie moja klientka, jako ta mała dziewczynka, podjęła decyzję na poziomie podświadomym, że weźmie całkowitą odpowiedzialność za swoją mamę i siostrę.

Moment dotarcia do tego miejsca w historii stał się momentem natychmiastowego uzdrowienia. Jakby mojej klientce spadł kamień z serca i opadła czarna mgła z umysłu. Ten niezrozumiały, obsesyjny wręcz mętlik w głowie nagle się rozpłynął. Wystarczyła jedna sesja. Skończyły się nerwowe tiki, z dnia na dzień rzuciła papierosy i od tamtego czasu ani razu nie miał miejsca nawrót choroby. Bardzo powoli zmniejszała dawkę leków (oczywiście w porozumieniu z lekarzem prowadzącym), aż przestała je w ogóle przyjmować. Dzisiaj, można śmiało powiedzieć, jest całkowicie zdrowa. Otworzyła własną galerię malarstwa, w której sprzedaje obrazy zarówno swoje jak i innych artystów. Po dwóch latach, kiedy dojrzała do myśli o związku, poznała swoją bratnią duszę i jest szczęśliwą spełnioną kobietą.

Sesje Theta Healing Jakub Filip Zienkiewicz

UZDRAWIANIE KLUCZOWYCH PRZEKONAŃ

Wielu ludziom wydaje się, że psycholog, psychoterapeuta, bioterapeuta, każdy, kto pracuje z ludzkimi emocjami i problemami, swoje własne ma pod kontrolą. Rozkminione wszystkie procesy, poukładane życie prywatne i generalnie żyje w pełnej harmonii. Ale taki specjalista jest też po prostu człowiekiem. Świadomość różnego rodzaju mechanizmów nie działa niczym magiczna czarodziejska różdżka, która zamienia wszystkie problemy w słodkie kotki.Każdy z nas ma swoje schematy myślenia, którym mimowolnie ulega, swoje traumy, które pojawiają się nagle i jak zawsze w najmniej odpowiednim momencie. Nam po prostu łatwiej jest je rozpoznać. Ale też potrzebujemy czasem pomocy innego uzdrowiciela, żeby dokopać się do źródła swoich niewłaściwych przekonań. I tak jak często opisuję sesje, na których wchodząc w stan theta, znajdujemy zdarzenie w przeszłości, które miało ogromny wpływ na takie a nie inne nasze zachowanie w dorosłym życiu, tak są kluczowe przekonania, które mogły się narodzić na przestrzeni naszych kilku poprzednich wcieleń i do tych kluczowych przekonań dociera się niekiedy bardzo długo. Natomiast w przypadku osób pracujących z energią, uzdrowicieli, osób jasnowidzących, takie dotarcie do kluczowego przekonania może nastąpić bardzo szybko i tym samym może dojść do natychmiastowego uzdrowienia. Dlaczego o tym piszę? Ano dlatego, że dziś chciałbym Wam opowiedzieć o takiej właśnie niezwykłej sesji. Sesji, na której w bardzo krótkim czasie wydarzyło się bardzo dużo. Była to sesja, którą przeprowadzałem przez telefon. Któregoś razu zadzwonił do mnie uzdrowiciel zza granicy, pracujący metodą theta healing. Zadzwonił, bo potrzebował pomocy. Opłacił z góry trzy sesje. Nie wiem, dlaczego wybrał akurat mnie spośród wszystkich dostępnych uzdrowicieli na świecie, ale widocznie tak poczuł. Sesja była tłumaczona symultanicznie przez tłumacza. Oczywiście wcześniej zapoznałem się z ogólnie dostępnymi informacjami na temat mojego klienta, więc miałem świadomość z kim będę pracował. Wiedziałem, że jest znakomitym i doświadczonym bioterapeutą, wspaniale jasnowidzącym uzdrowicielem z wieloma sukcesami w pracy metodą theta healing, mającym na swym koncie wiele publikacji branżowych. Zgłosił się do mnie, bo pomimo licznych sukcesów jako uzdrowiciel w pracy z ludźmi, miał wiele zastrzeżeń co do pracy nad samym sobą. Mimo że wciąż się rozwijał duchowo, dokształcał, jeździł na kursy podnoszące jego kwalifikacje zawodowe, jego życie prywatne było w opłakanym stanie. Nie potrafił się kompletnie porozumieć ze swoją dorastającą córką, co chwilę wybuchały między nimi awantury. Nie układało mu się również z żoną. Oddalili się od siebie, przestali wspólnie spędzać czas. Sam próbował dotrzeć do źródła tej sytuacji, ale czuł jakąś blokadę. Po tym, jak opowiedział mi o swoich problemach, wszedłem w stan theta i to samo zrobił mój klient. Jak tylko oboje znaleźliśmy się w stanie theta, natychmiast wyświetliła mi się tablica z jednym zdaniem: „Rozwój duchowy jest trudną, mozolną pracą, która wymaga wielu ciągłych poświęceń”. To zdanie było kluczowym przekonaniem mojego klienta, które blokowało jego własny rozwój. Gdy tylko mu o tym powiedziałem, on sam zobaczył siebie w poprzednich wcieleniach. W wielu tych wcieleniach medytował, rozwijał się duchowo, ale zawsze płacił za to wysoką cenę. Tą ceną była samotność, brak zrozumienia, konieczność porzucenia rodziny, frustracja, że ten rozwój duchowy nie przychodzi tak szybko, jak się tego spodziewał. Jak tylko dotarł do tego kluczowego przekonania, nastąpiło natychmiastowe uzdrowienie. On sam poczuł, że jego problem rozpuścił się. Nie było zatem sensu kontynuować sesji, bo to co, stanowiło blokadę, właśnie zostało uwolnione. To była moja najkrótsza sesja w historii, ale zarazem najbardziej intensywna, bo w ciągu 10 minut została wykonana naprawdę potężna praca. Uzdrowienie tego kluczowego problemu automatycznie uzdrowiło wszystko. Kilka tygodni później dostałem wiadomość, że sytuacja z córką i żoną diametralnie się zmieniła praktycznie z dnia na dzień, a mój klient nareszcie osiągnął stan równowagi i ze zwielokrotnioną mocą wrócił do swojej misji uzdrawiania innych.

BRAK SZACUNKU DO KOBIET

Podstawą każdej zdrowej relacji jest szacunek, który gwarantuje nam poczucie bezpieczeństwa i przekonanie, że jesteśmy szczerze kochani, że związek opiera się na dojrzałości i daje obojgu partnerom możliwość na wyrażanie siebie, artykułowaniu swoich potrzeb, stawianiu granic. Kiedy któryś z partnerów ma z tym problem, automatycznie druga strona zaczyna tracić poczucie własnej wartości, czuje się zagubiona, niepewna i zwyczajnie przestaje być szczęśliwa. Kiedy taka sytuacja trwa zbyt długo, to w konsekwencji prowadzi do rozstania. Zwykle ta osoba, która nie czuje się szanowana, dojrzewa do takiej decyzji przez długi czas, ale jeśli już ją podejmie, zazwyczaj nie ma odwrotu. Często pojawiają się u mnie kobiety, które po wielu latach prób „wywalczenia” swojej pozycji w związku, decydują się na krok ostateczny, ale najpierw szukają wytłumaczenia, dlaczego tak się dzieje. Co z nimi jest nie tak, że partner traktuje je w taki sposób? Tym razem było odwrotnie. Na sesję przyszedł 55 letni mężczyzna. Przebojowy, majętny. Po czterech rozwodach. Aktualnie będący w piątym związku małżeńskim. Usiadł i powiedział: „Przyszedłem do Pana, bo dotarło do mnie, że bardzo źle traktuję moją żonę, a to jest wspaniała kobieta, która jest miłością mojego życia. Wszystkie poprzednie partnerki traktowałem podobnie. Żadnej z nich nie szanowałem i mam wrażenie, że ten brak szacunku do kobiet to jest coś, co mam wdrukowane, wręcz silniejsze ode mnie. Nie chcę kolejnego rozwodu. Chcę dowiedzieć się, co jest ze mną nie tak i chcę to zmienić. Nie chcę, żeby moja żona przeze mnie cierpiała”. Przyznam szczerze, że zaskoczył mnie tym wyznaniem, bo naprawdę rzadko zdarza się, by ludzie sami przed sobą potrafili się przyznać do swoich niechlubnych zachowań, mało tego, upatrywali w nich źródła własnych niepowodzeń. Zwykle mamy tendencję do szukania winy w innych. Zrobiłem krótki wywiad, żeby mieć szerszy obraz. Zapytałem mojego klienta, jakie ma relacje z najbliższą rodziną (mamą, tatą, babcią). Klient zapewnił mnie, że jego relacje z mamą, tatą i z babcią, która już nie żyje, zawsze były według niego poprawne. Co ciekawe, w dalszej rozmowie z rozbrajającą szczerością przyznał się, że ma skłonność do robienia szemranych interesów na pograniczu legalności, które zawsze przynoszą mu ogromne zyski i to z nich pochodzi jego naprawdę spory majątek. Tym bardziej mnie zaciekawił. Po wstępnym wywiadzie przystąpiliśmy do pracy. Wprowadziłem mojego klienta w stan theta i w jednej chwil oczom jego ukazała się sytuacja z dzieciństwa. Miał wtedy 6 lat. Poszedł z babcią do sklepu. Babcia weszła do środka, zostawiając wnuka na zewnątrz. Chłopiec w tym czasie, jak to chłopiec, kopał kamyki, rysował sobie coś patykami po ziemi. Nagle w niedalekiej odległości pojawił się pies, który zaczął na niego szczekać, a chwilę później po prostu zaatakował go i zaczął gryźć. Chłopiec zaczął się bronić – krzyczał, odganiał się i kopał, żeby pies zostawił go w spokoju. Sytuacja była o tyle przerażająca, że pies był w towarzystwie właścicielki, która zamiast psa odciągnąć, podbiegła i uderzyła chłopca w twarz z krzykiem, żeby ten natychmiast przestał kopać jej psa. Babcia, która była w sklepie, nie słyszała krzyku wnuka i nie była świadkiem całej sytuacji. Natomiast na pobliskiej ławeczce siedzieli okoliczni żule (wytatuowani, o podejrzanym autoramencie), którzy obserwowali zajście i stanęli w obronie chłopca. Kiedy babcia wyszła ze sklepu, właścicielka psa natychmiast dopadła do niej i opowiedziała jej swoją wersję, którą babcia przyjęła jako jedyną słuszną i kompletnie nie chciała słuchać relacji wnuka. Na domiar złego jeszcze na niego nakrzyczała i przedstawiła całe zdarzenie rodzicom chłopca w takim świetle, że w domu chłopak dostał lanie. W ten oto sposób w małym chłopcu zrodziło się przekonanie, że kobiet nie można traktować poważnie, bo zamiast stanąć za tobą, staną przeciwko tobie, bo nie słuchają, tylko ufają ocenie innych, a nie osobie bliskiej, jak przychodzi co do czego, to zwrócą się przeciwko tobie. Lepiej je zatem trzymać na dystans i nie dopuszczać ich do swoich spraw, bo są zwyczajnie mało inteligentne, skoro nie potrafią właściwie ocenić sytuacji. Z kolei zakodował sobie, że siła płynie od oprychów, bo to oni stanęli w jego obronie, stąd jego skłonność do robienia interesów z półświatkiem. To była pierwsza sytuacja, którą mój klient zobaczył. Chwilę później wyświetlił mu się obraz jak miał trzy latka i mama wraz z babcią siłą wpychały mu jedzenie, kiedy coś mu nie smakowało, albo po prostu nie był głodny. Płakał, krzyczał, pluł, a one go przytrzymywały tak długo, aż w końcu się poddawał i jadł. Te dwie sytuacje straumatyzowały go do tego stopnia, że zakorzenił się w nim głęboki brak szacunku, a wręcz nienawiść do kobiet. Gdyby nie metoda theta healing pewnie długo doszukiwalibyśmy się przyczyny takiego stanu rzeczy. Natomiast jak już udało nam się dotrzeć do korzenia, mogłem ten schemat uzdrowić. Nienawiść i brak szacunku do kobiet zostały wyciągnięte, rozpuszczone i odesłane do światła, a w ich miejsce wprowadziliśmy przekonanie, że kobieta jest równoważną partnerką, która umie słuchać, wspierać, obdarzać miłością, której nie należy się bać, której można zaufać, która zasługuje na miłość, szacunek i uznanie, bo jest tak samo wartościowym człowiekiem, jak mężczyzna. Pracowaliśmy nad nowym sposobem myślenia przez dobrych kilka spotkań i myślę, że udało nam się uleczyć stare rany i wykreować zupełnie nową rzeczywistość, bo wiem, że dziś mój klient żyje w pięknym, pełnym miłości związku.
Sesje Theta Healing Jakub Zienkiewicz

NATYCHMIASTOWE UZDROWIENIE

Tym razem chciałbym opowiedzieć o sesji dla mnie bardzo ważnej i poruszającej. O sesji, podczas której doszło do tzw. natychmiastowego uzdrowienia. Na wstępie muszę też zaznaczyć, że nie ma żadnego przepisu, instrukcji, klucza, zwał jak zwał, który by prowadził do takiego natychmiastowego uzdrowienia. Każdy jest inny, na innym etapie, w swoim indywidualnym procesie. U jednych uzdrowienie może nastąpić od razu, u innych dzieje się to stopniowo. Najważniejsze to nie oglądać się na innych, tylko pracować ze sobą w swoim tempie, bez presji. Proszę mi wierzyć, zmiany będą następować, bo kiedy człowiek pochyla się nad sobą, zaczyna się sobie przyglądać, a w konsekwencji nabiera chęci, żeby zaopiekować się swoimi „ranami”, to prędzej czy później następuje proces zdrowienia. I to nie tylko na poziomie ciała, ale przede wszystkim na poziomie ducha. Czasem dzieje się to lawinowo i spektakularnie, czasem te zmiany dostrzegamy dopiero przyglądając się własnemu życiu na osi czasu. Każda droga jest dobra, jeśli prowadzi nas do celu. Naszym zadaniem podczas pracy metodą Theta Healing jest nauczyć się tak żyć, by każda lekcja, której doświadczamy, była lekcją łatwą i piękną. To od naszego sposobu myślenia zależy, czy będziemy wzrastać w lekkości, czy w trudzie.

Mój klient, którego historię przytoczę, miał wyjątkowo trudne życie. Trafił do mnie w wieku 70 lat w kryzysie bezdomności. Ktoś mu zasponsorował cykl sesji u mnie licząc na to, że może w końcu jego życie ulegnie zmianie. Bardzo byłem ciekaw naszego pierwszego spotkania. Kiedy mężczyzna pojawił się u mnie w gabinecie, od razu wyczułem jego opór, a wręcz agresję. Był mocno zaniedbany, czuć było od niego alkohol i wyglądał naprawdę źle. Dodatkowo było w nim bardzo dużo buntu. Nie był przekonany do mojej metody pracy, ale przyjął wyciągniętą w jego kierunku pomocną dłoń chyba trochę na zasadzie przekory. Gdy już opadły pierwsze emocje zaczął się powoli otwierać, a ja po prostu słuchałem. Odkąd skończył 18 lat, mieszkał i żył na ulicy. Z jego relacji wynikało, że rodzice oddali go do domu dziecka, kiedy był jeszcze bardzo mały. Nie pamiętał tego momentu i nie pamiętał rodziców. Nie znał nawet swojego prawdziwego imienia i nazwiska. Po osiągnięciu dojrzałości opuścił dom dziecka i od tego czasu tułał się nie mając swojego miejsca. Wchodził w konflikty z innymi, nie był w stanie się utrzymać w żadnej pracy. Miał w sobie ogromny żal do rodziców o to, że go porzucili. Nie potrafił tego zrozumieć ani tym bardziej się z tym pogodzić. Był też mocno przekonany o tym, że musiał być złym dzieckiem, skoro rodzice go oddali. W naturalny sposób raz siebie, a raz rodziców obwiniał za całą sytuację. Kiedy weszliśmy w stan theta mojemu klientowi przypomniało się wczesne dzieciństwo. W wizji zobaczył, że na wschodzie miał wspaniałych, kochających rodziców. Niestety w trakcie akcji przesiedleńczej w czasie przewozu ludności ze wschodu na zachód, mój klient jako malutkie dziecko po prostu zgubił się w transporcie. Jego rodzicom nie udało się go odnaleźć w całym tym zamieszaniu i tym sposobem trafił do domu dziecka. Bez tożsamości, bez żadnej historii. Jak tylko to sobie przypomniał, nastąpiło uwolnienie traumy, doszło do natychmiastowego, potężnego uzdrowienia. Wróciło do niego uczucie bezgranicznej miłości, uczucie bycia chcianym, kochanym. To, co się wydarzyło podczas tej sesji, było dla mnie, jako terapeuty, czymś wspaniałym, energetycznie wręcz obezwładniającym. Mój klient w przeciągu kilkunastu minut odmłodniał dosłownie o 15 lat. Jego pierwotna potrzeba przynależności, potrzeba, którą posiada każdy z nas, była taki silna, że wyzwoliła w nim ogromną otwartość na natychmiastowe uzdrowienie, które się dokonało podczas naszej sesji. Miało się wrażenie, jakby człowiek narodził się na nowo. Obserwowanie tego procesu było niesamowitym doświadczeniem. Spotkaliśmy się później jeszcze cztery razy. Podczas tych spotkań w trakcie jasnowidzenia w stanie theta odnaleźliśmy jego siostrę. Mój klient odszukał ją i finalnie przeprowadził się do niej. Jego życie uległo całkowitej przemianie. Znalazł swoją rodzinę, dotarł do korzeni. Uzyskał odpowiedzi na dręczące go latami pytania. Ten ból związany z brakiem przynależności, brakiem tożsamości, ból niekochania nie pozwalał mu znaleźć swojego miejsca na ziemi. Dlatego tułał się po świecie jak bezpańskie zwierzę, dlatego miał w sobie tyle żalu i agresji. Uciekał od wchodzenia w jakąkolwiek relację z drugim człowiekiem, bo w jego sercu była wielka pusta otchłań.

Czasami wyuczone, naukowe metody nie są w stanie „naprawić” człowieka. Czasami warto zaufać swojej intuicji i zanurzyć się w coś, co może nie do końca jest naukowo zbadane, bo czasami to może nas zaprowadzić do miejsca, w którym niespodziewanie odkryjemy prawdę o sobie. Metoda Theta Healing daje nam taką możliwość. Prowadzi nas do źródła, by móc uzdrowić to, co boli nie tylko na poziomie ciała, ale przede wszystkim na poziomie ducha.

POTENCJAŁ TWÓRCZY

Każdy z nas rodzi się z indywidualnym boskim planem, zaopatrzony w unikalny potencjał twórczy. Naszym zadaniem tu na ziemi jest wykorzystanie swojego potencjału twórczego w taki sposób, by żyć w zgodzie ze swoimi pragnieniami. Realizować swój boski plan, by podnosić swoje wibracje i wibracje ziemi. To daje prawdziwą moc uzdrawiania. Jako dzieci jesteśmy chłonni jak gąbka, w naturalny i szczery sposób umiemy okazywać uczucia, przejawiać swoje talenty. Schody zaczynają się w momencie, kiedy dorośli wkładają dzieci w schemat, ograniczając tym samym ich wolność i swobodę działania. Tak jest skonstruowany świat.

Część dorosłych nigdy nie odkryje swojego potencjału, bo tak zostali wychowani i życie w niewiedzy im odpowiada. Są jednak tacy, którzy czują, że nie są na swoim miejscu, bo coś im w duszy gra, ale równolegle coś ich blokuje, by móc podążać za głosem serca. I kiedy to pragnienie jest coraz silniejsze, następuje moment przebudzenia i człowiek zaczyna szukać. Szukać swojej drogi, sposobu na uzdrowienie połamanej duszy.

Tak też było w przypadku mojej klientki, która trafiła do mnie, bo nie mogła odnaleźć swojego miejsca w życiu. Miała piękny dom, męża, dziecko, psa, ale czuła się po prostu nieszczęśliwa. I jak to zwykle bywa – obrazek ładny, ale to, co ładne na zewnątrz lubi kryć brzydkie - w przenośni - rzeczy, czyli ból, samotność, życie w zakłamaniu. Moja klientka, zanim wyszła za mąż i urodziła dziecko, realizowała się zawodowo na scenie jako piosenkarka. Skończyła studia muzyczne, śpiewała w zespołach, nagrywała w studio, ale w jej domu rodzinnym ten rodzaj zarabiania na życie nie był uznawany za prawdziwą pracę tylko jako fanaberię, która kiedyś będzie się musiała skończyć, bo prawdziwa praca to praca na etacie, od 8:00 do 16:00. To przekonanie tak głęboko się zakorzeniło w podświadomości mojej klientki, że pół roku po wyjściu za mąż całkowicie zrezygnowała ze śpiewania i poszła do „normalnej” pracy, a dwa lata po urodzeniu syna całkowicie zrezygnowała z pracy i za główny cel postawiła sobie opiekę nad dzieckiem, które na domiar złego bardzo często chorowało. W małżeństwie też jej się nie układało, mąż żył swoim zawodowym życiem, a ona, przez fakt, że zrezygnowała z siebie i była na całkowitym utrzymaniu męża, czuła się coraz bardziej sfrustrowana. I w takim stanie do mnie trafiła. Pełna lęku, niespełniona i nieszczęśliwa, bo oddała odpowiedzialność za swoje życie swojemu mężowi tym samym tracąc poczucie bezpieczeństwa.

Kiedy ruszyliśmy temat powrotu do śpiewania, usłyszałem, że to jest już zamknięty etap, do którego nie chce wracać. Uśmiechnąłem się w duchu, bo moja intuicja podpowiadała mi jasno, że to jest jedyna właściwa droga, którą powinna iść moja klientka, ale w tamtym momencie w ogóle nie była gotowa na przyjęcie takiego scenariusza. Była bardzo zdeterminowana, żeby założyć własną firmę i robić coś innego.

Zaczęliśmy pracę, by wydobyć jej potencjał twórczy i odzyskać połączenie ze Stwórcą. Test ciała pokazał mi, że problem powstał na poziomie podstawowym. W stanie theta dotarliśmy do momentu, kiedy mama mojej klientki była z nią w ciąży. Okazało się, że była oczekiwana jako chłopiec. Taką informację otrzymali rodzice od lekarza i do końca ciąży byli przekonani, że urodzi im się chłopiec. Nawet imię mieli wybrane. W momencie, kiedy na świat przyszła dziewczynka, byli bardzo zaskoczeni i poniekąd trochę rozczarowani i to rozczarowanie towarzyszyło mojej klientce przez całe życie. Przekonanie, że ciągle kogoś rozczarowuje. Dodatkowo okazało się, że moja klientka była teoretycznie pierwszym narodzonym dzieckiem swoich rodziców, ale zanim się urodziła, to jej mama straciła pięć ciąż, więc de facto była szóstym dzieckiem. Podświadomie nosiła w sobie ogromne po czucie winy za nienarodzone rodzeństwo, ciągle czuła się niewystarczająco dobra, jakby nie zasłużyła na to, by być na tym świcie i to przekładało się na jej lęki i brak wiary w siebie. Nie umiała stawiać granic ani podejmować suwerennych decyzji ze strachu przed porażką, dlatego gdy nadarzyła się ku temu okazja, oddała odpowiedzialność za swoje życie mężowi, który jawił jej się jako ktoś dużo silniejszy od niej, władczy i nieznoszący sprzeciwu. Poniekąd było jej to na rękę, że ktoś za nią będzie podejmował decyzje i ponosił ich konsekwencje. A to dlatego, że od momentu narodzin nie była na swoim miejscu.

Pracowaliśmy nad uzdrowieniem tych wszystkich programów bardzo intensywnie przez wiele sesji. Wyciągaliśmy stare przekonania, konsekwentnie rozpuszczaliśmy poczucie winy i uwalnialiśmy lęki. W mojej klientce zaszło naprawdę mnóstwo zmian i nadal zachodzi, bo w trakcie sesji wyszło jeszcze sporo innych kwestii, nad którymi wciąż pracujemy.

Dzisiaj jest w zupełnie innym miejscu niż cztery lata temu (a po drodze mieliśmy dwuletnią przerwę). Odblokował się jej potencjał twórczy i z całą mocą powróciła do śpiewania. Zaczęła pisać własne piosenki i aktualnie jest w przededniu wydania własnej płyty. A to dopiero początek.

NAŁÓG JAKO KONSEKWENCJA TRAUMY RODOWEJ

Jak świat światem człowiek od zawsze miał skłonność do popadania w nałogi. Główną przyczyną tego stanu są nieuzdrowione emocje, brak umiejętności radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w życiu. Nałóg jest zawsze ucieczką od problemu, od wzięcia odpowiedzialności za swoje życie. Zwykle sięga się po używki, by zagłuszyć ból, niemoc, brak poczucia pewności siebie, nieśmiałość, samotność, brak celu w życiu, czyli wszystko to, co nas zwyczajnie przerasta. Czasem przerasta nas sukces, na który okazuje się, nie byliśmy gotowi, bądź nie mamy go z kim świętować, więc sięgamy po najprostsze „lekarstwo” – alkohol. I wznosimy toast – za siebie. Sami ze sobą. Po pierwszym łyku czujemy, jak powoli zaczyna puszczać napięcie. Rozluźnia się ciało, przestajemy czuć presję, zaczynamy się uśmiechać, nabieramy odwagi. Nagle umysł nam się wyostrza, dowcip sypie się jak z rękawa, czujemy przypływ mocy. Ten sam mechanizm funkcjonuje praktycznie w każdej formie uzależnienia. Zawsze na początku jest ulga i uczucie błogości. Dlatego jest to tak kuszące i złudne zarazem i dlatego tak łatwo uzależniamy się od tego uczucia. Do niektórych ta świadomość ułudy w końcu dociera i wtedy szukają pomocy, do niektórych nigdy nie dotrze. Jeśli człowiek dojrzeje w sobie do zmiany, wówczas jest realna szansa, by z tego typu problemem mógł się uporać.

A sposobów w dzisiejszym świecie jest naprawdę sporo. Theta Healing to praca z emocjami na wielu poziomach, ale uzdrowienie zawsze musi nastąpić na poziomie podstawowym, czyli zawsze trzeba dotrzeć do korzenia. A ten korzeń może sięgać do kilku pokoleń wstecz, dlatego tak ważna jest głęboka praca, która czasem obejmuje kilkanaście sesji.

Wracając do nałogów, przytoczę tu przykład pracy z klientką, która przyszła do mnie zaniepokojona swoją nadmierną skłonnością do alkoholu. Z pozoru wiodła naprawdę piękne życie – mąż, dzieci, wymarzony dom, wspaniale rozwijająca się kariera zawodowa, pełna licznych sukcesów. Życie jak z obrazka. Tylko jak się okazało, to piękne życie miało swoje drugie dno. Otóż każdego dnia, po powrocie z pracy, klientka „nagradzała i rozluźniała” się drineczkiem. I to nie jednym. Alkohole wysokoprocentowe, z wysokiej półki, bo i status majątkowy naprawdę wysoki, więc mogła się raczyć do woli, co też konsekwentnie czyniła. Najważniejsze jednak, że dostrzegła problem i postanowiła się z nim rozprawić. Nie umiała mi wytłumaczyć, co ją skłania do picia, bo nie miała, z własnego punktu widzenia, jakichś poważnych problemów. Jak się później okazało, córka klientki z kolei dość często sięgała po narkotyki, więc problem z uzależnieniem okazał się większy, niż sądziła.

Przystąpiliśmy do pracy i pierwsze, co pokazał mi test ciała, to fakt, że problem ze skłonnością do nałogów powstał na dwóch poziomach – podstawowym i genetycznym, czyli dziedziczonym po przodkach. W stanie theta klientka zobaczyła scenę, w której jej pradziadek podczas I. wojny światowej wszedł na minę, wskutek czego rozerwało mu nogę, którą trzeba było amputować. Niestety w warunkach polowych nie było dostępu do profesjonalnego znieczulenia, więc znieczulono go najprostszym możliwym sposobem, czyli alkoholem w dużej ilości. Pokłosiem tej sytuacji stał się schemat, gdzie każdorazowo w przypadku emocjonalnego bólu mężczyzna sięgał po alkohol. Schemat ten tak głęboko zakorzenił się w rodzie, że w naturalny sposób przeszedł na moją klientkę i jej córkę. To była pierwsza sytuacja, którą klientka zobaczyła, będąc w stanie theta.

Druga sytuacja pochodziła już z jej dzieciństwa. Jako mała dziewczynka oparła się o rozgrzany piec i dość dotkliwie się poparzyła. Rodzice, by uśmierzyć ból nie tylko fizyczny, ale i emocjonalny, podawali jej środki uspokajające, a w tamtych czasach 99% środków była na bazie alkoholu, stąd w jej przekonaniu zakodowała się myśl, że nieutulone, nierozpoznane emocje wycisza się alkoholem.

Dotarcie do tych dwóch sytuacji pozwoliło nam na głęboką pracę uzdrawiającą, która w efekcie doprowadziła do uwolnienia się od nałogu zarówno u mojej klientki, jak i u jej córki. Ponad pół roku pracowaliśmy nad uzdrowieniem problemu uzależnienia przy okazji uzdrawiając relacje klientki z mężem oraz z synem, bo okazało się, że po drodze wyszło jeszcze parę kwestii wymagających pochylenia się nad nimi i naprawy. Udało się krok po kroku wszystko wyprowadzić na prostą i osiągnąć harmonię w życiu rodzinnym. A proces pracy nad sobą trwa do dziś.